Employee stock options wiki

Szybkie odpowiedzi Plany opcji pracowniczych Wiele firm korzysta z planów opcji pracowniczych, aby zrekompensować, zatrzymać i przyciągnąć pracowników. Plany te są umowami pomiędzy spółką a jej pracownikami, które dają pracownikom prawo do zakupu określonej liczby akcji spółki po ustalonej cenie w określonym czasie. Stała cena jest często nazywana ceną dotacji lub wykonania. Pracownicy, którym przyznano opcje na akcje, mają nadzieję na zysk, korzystając z opcji kupowania akcji po cenie wykonania, gdy akcje są wyceniane po cenie wyższej niż cena wykonania. Firmy czasami dokonują ponownej wyceny ceny, po której opcje mogą zostać zrealizowane. Może się tak zdarzyć, na przykład, gdy cena akcji spółki spadła poniżej pierwotnej ceny wykonania. Firmy ponownie wyceniają cenę wykonania, aby zatrzymać swoich pracowników. W przypadku powstania sporu dotyczącego tego, czy pracownik ma prawo do opcji na akcje, SEC nie interweniuje. Prawo państwowe, a nie prawo federalne, obejmuje takie spory. O ile oferta nie kwalifikuje się do zwolnienia, firmy zazwyczaj korzystają z formularza S-8 w celu zarejestrowania papierów wartościowych oferowanych w ramach programu. W bazie danych EDG EDS. można znaleźć formularz firmy S-8, opisujący plan lub sposób uzyskiwania informacji o planie. Plany opcji na akcje pracownicze nie powinny być mylone z terminem ESOP lub planami posiadania akcji pracowniczych. które są planami emerytalnymi. Opcja na akcje pracownicze - ESO ZMNIEJSZAJĄ OPÓŹNIONE OPCJE PRACOWNIKÓW - Pracownicy ESO zazwyczaj muszą poczekać na upłynięcie określonego okresu nabywania uprawnień, zanim będą mogli skorzystać z opcji i kupić akcje spółki, ponieważ idea opcji na akcje ma związek z zachętami między pracownikami a akcjonariuszami firmy. Akcjonariusze chcą zobaczyć wzrost cen akcji, więc nagradzanie pracowników, ponieważ cena akcji rośnie z czasem, gwarantuje, że wszyscy mają te same cele. Jak działa Umowa opcji opcyjnej Załóżmy, że menedżerowi przyznano opcje na akcje, a umowa opcji umożliwia menedżerowi nabycie 1000 akcji spółki po cenie wykonania, czyli cenie wykonania, równej 50 na akcję. 500 udziałów całkowitej kamizelki po dwóch latach, a pozostałe 500 akcji - po trzech latach. Przekazywanie oznacza, że ​​pracownik nabywa prawo własności do opcji, a przekazanie uprawnień motywuje pracownika do pozostania w firmie, dopóki opcje nie zostaną nabyte. Przykłady realizacji opcji na akcje Używając tego samego przykładu, przyjmijmy, że cena akcji wzrośnie do 70 po dwóch latach, czyli powyżej ceny wykonania opcji na akcje. Menedżer może wykonywać zakupy, kupując 500 akcji, które są nabyte na 50, i sprzedając te akcje po cenie rynkowej równej 70. Transakcja generuje zysk w wysokości 20 na akcję lub łącznie 10 000 akcji. Firma utrzymuje doświadczonego menedżera przez dwa dodatkowe lata, a pracownik zyskuje na realizacji opcji na akcje. Jeśli zamiast tego cena akcji nie przekracza ceny realizacji, menedżer nie wykonuje opcji na akcje. Ponieważ pracownik posiada opcje na 500 akcji po dwóch latach, menedżer może być w stanie opuścić firmę i zachować opcje na akcje do czasu wygaśnięcia opcji. Taki układ daje menedżerowi możliwość czerpania zysków z podwyższenia cen akcji w dół drogi. Faktoring w wydatkach firmy ESO są często przyznawane bez wymaganego nakładu środków pieniężnych od pracownika. Jeśli cena wykonania wynosi 50 na akcję, a cena rynkowa wynosi 70, firma może po prostu zapłacić pracownikowi różnicę między dwiema cenami pomnożoną przez liczbę akcji opcji na akcje. Jeśli nabędzie 500 akcji, kwota wypłacona pracownikowi wynosi (20 X 500 udziałów) lub 10 000. Eliminuje to potrzebę zakupu akcji przez pracownika przed sprzedażą zapasów, a ta struktura sprawia, że ​​opcje są bardziej wartościowe. ESO są wydatkiem dla pracodawcy, a koszt emisji opcji na akcje jest księgowany do rachunku zysków i strat Spółki. Opcje akcji pracowniczych (ESO) John Summa. CTA, PhD, założyciel HedgeMyOptions i OptionsNerd Employee stock options. lub ESO stanowią jedną formę rekompensaty kapitałowej przyznawanej przez spółki swoim pracownikom i członkom zarządu. Dają one posiadaczowi prawo do nabywania akcji spółki po określonej cenie przez ograniczony czas w ilościach określonych w umowie opcji. ESO stanowią najbardziej rozpowszechnioną formę kompensaty kapitałowej. W tym samouczku, pracownik (lub grantobiorca) znany również jako oferent, zapozna się z podstawami wyceny ESO, jak różnią się oni od swoich braci w wymienionej rodzinie opcji wymiany (giełdowej) oraz jakie ryzyka i korzyści wiążą się z ich utrzymaniem podczas ich ograniczonego życia. Ponadto zbadane zostanie ryzyko związane z posiadaniem ESO, gdy znajdą się one w pieniądzu w porównaniu z wczesnymi lub przedwczesnymi ćwiczeniami. W rozdziale 2 opisujemy ESO na bardzo podstawowym poziomie. Gdy firma zdecyduje, że chce dostosować swoje interesy pracownicze do celów kierownictwa, jednym ze sposobów na osiągnięcie tego jest wypłata odszkodowania w formie kapitału własnego w spółce. Jest to również sposób odroczenia rekompensaty. Ograniczone stypendia, opcje na akcje motywacyjne i ESO wszystko to może być formą rekompensaty kapitałowej. Ograniczone opcje na akcje i opcje na akcje motywacyjne są ważnymi obszarami rekompensowania kapitału własnego, ale nie zostaną tu zbadane. Zamiast tego nacisk kładziony jest na niekwalifikowane ESO. Zaczynamy od przedstawienia szczegółowego opisu kluczowych terminów i pojęć związanych z ESO z perspektywy pracowników i ich własnego interesu. Przekazywanie. daty wygaśnięcia i oczekiwany czas do wygaśnięcia, ceny zmienności, ceny strajku (lub ćwiczenia) oraz wiele innych użytecznych i niezbędnych pojęć wyjaśniono. Są to ważne elementy wiedzy o ESO, które stanowią ważną podstawę do podejmowania świadomych decyzji dotyczących zarządzania rekompensatą kapitałową. Europejskie organizacje normalizacyjne są przyznawane pracownikom jako forma rekompensaty, jak wspomniano powyżej, ale te opcje nie mają żadnej wartości rynkowej (ponieważ nie są przedmiotem handlu na rynku wtórnym) i zasadniczo nie można ich przenosić. Jest to kluczowa różnica, którą omówimy bardziej szczegółowo w rozdziale 3, który obejmuje terminologię i koncepcje podstawowych opcji, przy jednoczesnym podkreśleniu innych podobieństw i różnic pomiędzy umowami handlowymi (notowanymi) i niehandlowymi (ESO). Ważną cechą ESO jest ich teoretyczna wartość, którą wyjaśniono w Rozdziale 4. Wartość teoretyczna pochodzi z modeli wyceny opcji, takich jak Black-Scholes (BS) lub dwumianowego podejścia do wyceny. Ogólnie rzecz biorąc, model BS jest akceptowany przez większość jako ważna forma wyceny ESO i spełnia standardy Rady Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), przy założeniu, że opcje nie wypłacają dywidend. Ale nawet jeśli firma wypłaci dywidendy, istnieje wersja modelu płatniczego w formie dywidendy, która może włączyć strumień dywidend do wyceny tych ESO. W międzyczasie trwają dyskusje na temat akademii i na temat tego, jak najlepiej wartościować ESO, temat wykraczający daleko poza samouczek. Rozdział 5 przedstawia to, o czym powinien myśleć beneficjent, gdy pracodawca przyzna ESO. Ważne jest, aby pracownik (grantobiorca) rozumiał ryzyko i potencjalne korzyści związane z po prostu organizowaniem ESO do czasu wygaśnięcia. Istnieje kilka stylizowanych scenariuszy, które mogą być przydatne do zilustrowania tego, co jest stawką i na co zwrócić uwagę przy rozważaniu opcji. W związku z tym w tym segmencie przedstawiono najważniejsze wyniki z przeprowadzania ESO. Powszechną formą zarządzania przez pracowników w celu zmniejszenia ryzyka i zablokowania zysków jest wczesne (lub przedwczesne) ćwiczenie. Jest to pewien dylemat i stanowi poważne wyzwanie dla posiadaczy ESO. Ostatecznie decyzja ta będzie zależeć od osobistego apetytu na ryzyko i konkretnych potrzeb finansowych, zarówno w perspektywie krótko - jak i długoterminowej. W rozdziale 6 przeanalizowano proces wczesnej realizacji, cele finansowe typowe dla beneficjenta korzystającego z tej drogi (i powiązanych zagadnień), a także powiązane ryzyko i skutki podatkowe (w szczególności krótkoterminowe zobowiązania podatkowe). Zbyt wielu posiadaczy polega na konwencjonalnej mądrości dotyczącej zarządzania ryzykiem ESO, które niestety może być obciążone konfliktami interesów, a zatem niekoniecznie musi być najlepszym wyborem. Na przykład powszechna praktyka zalecania wczesnego wykonania w celu dywersyfikacji aktywów może nie przynieść pożądanych optymalnych rezultatów. Są kompromisy i koszty alternatywne, które muszą być dokładnie zbadane. Poza usunięciem powiązania między pracownikiem a firmą (które było rzekomo jednym z zamierzonych celów dotacji), wczesne wykonanie naraża posiadacza na duże ugryzienie (przy zwykłych stawkach podatku dochodowego). W zamian posiadacz traci pewną wartość na swojej ESO (wartość wewnętrzna). Zewnętrzny. lub wartość czasu, jest rzeczywistą wartością. Reprezentuje wartość proporcjonalną do prawdopodobieństwa uzyskania większej wartości wewnętrznej. Dla większości posiadaczy ESO istnieją alternatywy dla uniknięcia przedwczesnych ćwiczeń (tj. Ćwiczeń przed datą wygaśnięcia). Hedging z wymienionymi opcjami jest jedną z takich alternatyw, która została krótko wyjaśniona w rozdziale 7 wraz z niektórymi zaletami i wadami takiego podejścia. Pracownicy biorą pod uwagę złożony i często mylący obraz odpowiedzialności podatkowej przy rozważaniu wyborów dotyczących europejskich organizacji normalizacyjnych i ich zarządzania. Skutki podatkowe wcześniejszego wykonania, podatek od wartości wewnętrznej jako przychodu z tytułu rekompensaty, a nie zyski kapitałowe, mogą być bolesne i mogą nie być konieczne, gdy znamy niektóre z alternatyw. Jednak hedging powoduje powstanie nowego zestawu pytań i wynikającego z nich zamieszania związanego z obciążeniami podatkowymi i ryzykiem, które wykracza poza zakres tego samouczka. ESO znajdują się w posiadaniu dziesiątek milionów pracowników, a kadra zarządzająca w wielu innych krajach na całym świecie posiada często nierozpoznane aktywa zwane kompensacją kapitału własnego. Próba opanowania ryzyk, zarówno podatkowych, jak i kapitałowych, nie jest łatwa, ale niewielki wysiłek w zrozumienie podstaw daleko posuną się w kierunku demistyfikacji ESO. W ten sposób, gdy usiądziesz z planistą finansowym lub menedżerem ds. Bogactwa, możesz przeprowadzić bardziej przemyślaną dyskusję - taką, która, mam nadzieję, umożliwi ci dokonywanie najlepszych wyborów dotyczących Twojej finansowej przyszłości.